CRNOGORSKA NOSNJA - ZENSKA

Ženska nošnja se sastoji od svilene košulje ukrašene vezom, ispod koje se nosio bustin - potkošulja bez rukava, duge svilene suknje, svjetlozelenog koreta bez rukava, dokoljenica i opanaka. Đevojke su na glavi nosile kapu, a žene raznobojnu ili crnu maramu, zavisno od životnog doba. Oko struka se nosio srebrni ili pozlaćeni pojas - ćemer, kovan ili rađen u tehnici filigrana.

CRNOGORSKA NARODNA NOSNJA - MUSKA

Crnogorska narodna nošnja je izuzetno raskošna, elegantnog kroja, smjelih kombinacija boja sa bogatim zlatovezom.
Muška nošnja se sastoji od bijele košulje, plavih širokih gaća, bijelih dokoljenica, nazuvaka, opanaka ispreplijetanih oputom, crvenog džamadana sa ili bez rukava, svjetlozelenog gunja ili tamnozelene dolame, crvene dušanke bogato ukrašene, koja se oblačila preko gunja. Preko gunja ili dolame oblačio se i jelek, sam ili sa tokama. Oko struka se nosio kožni pojas silav, oko kojeg se više puta omotavao svileni pojas - trombolos. Uz nošnju se nosila i kapa sa crnim rubom (deravija) i crvenim poljem (tepelak) na kome se zlatovezom izrađivao crnogorski grb, inicijali vlasnika ili drugi simboli. Za pojasom se nosilo oružje, par pištolja i jatagan, a preko ramena duga puška, džeferdar ili arnautka.

ZABLJAK

Grad Žabljak nalazi se na sjeverozapadu Crne Gore, u srcu Durmitorskog područja, na visini od 1450 metara nadmorske visine i predstavlja najvisočije urbano naselje na Balkanu. Smješteno je u podnožju Durmitora i okruženo sa 23 planinska vrha od preko 2200 metara, sa 18 planinskih jezera i kanjonom rijeke Tare, najdubljim u Evropi. Danas u Žabljaku i okolini živi preko 4500 stanovnika.Prvi slovenski naziv ovoga mjesta bio je “Varezina voda”, vjerovarno zbog jakog izvora pitke vode, oko koga se i formiralo naselje. Kasnije, dobija naziv “Hanovi” ili izvorno “Anovi”, gdje su odmarali trgovački karavani. Današnji naziv Žabljak dobija zvanično 1870. god., kada je u istom danu započeta izgradnja crkve, škole i kapetanskog doma. U ratnim danima i pustošenjima stare građevine su nestale. Ostala je samo Crkva Sv. Preobraženja, podignuta u čast pobjede nad Turcima, 1862. godine. Nastanak Žabljaka pratio je i začetak nekoliko trgovačkih i zanatskih radnji i kafana. Tako je, već osamdesetih godina 19 vijeka, Žabljak predstavljao i neku vrstu tržista, što je uticalo da postepeno počne preuzimati ulogu upravnog središta durmitorskog regiona. U periodu prije Drugog svjetskog rata, Žabljak je predstavljao varošicu sa tipično planinskom arhitekturom. Već u tom periodu, jedinstvena priroda počinje da privlači veliki broj turista iz tadašnje Kraljevine Jugoslavije, ali i iz inostranstva. Posebno su, zbog svojih veza sa Crnom Gorom, bili brojni gosti iz Italije. Osim veličanstvenog prirodnog ambijenta, bogatstvo ovoga područja životinjskim svijetom i pogodnostima, koje pruža za lov i ribolov, dovodi na Žabljak i dosta zaljubljenika u ovu vrstu sporta. Tokom Drugog svjetskog rata, varošica je bila spaljena. Spaljeni su svi domovi, ustanove i ništa od ovog malog planinskog naselja nije ostalo, osim loma i zgarišta. Od tada, pa sve do današnjih dana, Žabljak se gradio i izgrađivao i postao centar zimskog turizma u Crnoj Gori. Jedinstvena i raznolika prirodna bogatstva, na ovako malom prostoru, preporučili su Žabljak za ekološku prijestonicu prve ekološke države na Svijetu. Poslanici Skupštine Crne Gore, opijeni svježim planinskim zrakom, na vanrednoj sjednici, odžanoj pod vedrim nebom, donijeli su odluku o proglašenju Crne Gore za prvu ekološku državu i jednoglasno izabrali Žabljak za njenu prijestonicu.

RIJEKA TARA

U ambijentu čudesnih sunovrata, ispod okomitih strana dubokih i preko hiljadu metara, probijajući se između planina Bjelašnice, Sinjajevine, Ljubišnje i Durmitora, teče jedna od najljepših crnogorskih rijeka, TARA. Kao usječena brazda između planinskih vrhova teče bistra planinska rijeka, a njene vode, s vrijemena na vrijeme, sačinjavaju divne pejzaže sa pitomim i plodnim dolinama na kojima su njive, voćnjaci, gajevi i pašnjaci na kojima pasu stada ovaca i koza, nerijetko zajedno sa divljači, kojom je puna dolina i kanjon rijeke. Teče i protiče dalje kroz ambis nad kojim u pravoj vertikali štrče borovi samotnjaci koji izniču, reklo bi se, iz same kamene litice, sunovraćene u dubini ambisa ovoga znamenitog kanjona. Teče, i kao da se krije od zaljubljenih pogleda u njene brzake, u njen kamen koga je ona sakrila ispod sebe, a koga nam otkriva njena čista i bistra voda. I putuje Tara i kao da traži nekog nevinog i čistog, sebi sličnog, kome će da se bez pogovora preda. Tako lijepa i čista čitavim svojim tokom, natjera zaljubljenog čovjeka da je tepajući nazove SUZA EVROPE.Kanjon Tare, kao jedinstvena pojava po svojoj dubini od 1000, a mjestimično i 1300 metara, svrstava se odmah iza Velikog kanjona rijeke Kolorado u SAD. Tara, koja na svom kraju čini sastavnicu Drine, ima tok dug 150 kilometra i najduža je crnogorska rijeka. Na dijelu toka kroz nacionalni park Durmitor, Tara ima prosječan pad od 3.6 m/km, uslijed čega postoje brojni vodopadi - bukovi i brzaci koji svojom jedinstvenom pojavom upotpunjuju ambijent CRNOGORSKOG KOLORADA. Čitavim tokom Tara dobija značajne količine vode od brojnih vrela i nekoliko pritoka. Najvažnije pritoke na lijevoj strani su joj Ljutica i Sušica, a najvažnije desne pritoke Vaskovaška rijeka i Draga. Među njima je svakako najpoznatije vrelo Bajlovica sige, izvor na lijevoj obali Tare, izdašnosti više stotina litara u sekundi, kod koga se voda koja izvire iz jezera u pećini Bučavica stropoštava u Taru sa visine od preko 30 i na dužini od oko 150 metara. Od mnoštvo osobenosti Tare posebno mjesto zauzimaju njeni bukovi. Huk nekih većih bukova se čuje i na samim ivicama kanjona. Od preko 40 bukova najpoznatiji su Djavolje lazi, Sokolovina, Bijeli kamen, Gornji i Donji tepački buk i dr. Zbog kvaliteta svoje vode i jedinstvenog eko-sistema, Tara je 1977. godine uvrštena u program “Čovjek i biosfera“ i upisana u ekološki rezervat biosfere Svijeta, čime je zaštićena međunarodno usvojenom konvencijom.Izlet na pojedina mjesta na samim ivicama kanjona, predstvalja poseban vizuelni doživljaj, jer se radi o mjestima sa kojih se pruža veličanstven pogled. Od njih nekoliko posebno treba izdvojiti Ćurevac (1625m). Sa ovog mjesta sa jedne strane vidimo panoramu Durmitora, a sa druge kanjon Tare u kome vijuga rijeka usječena u kamene litice. Sa Ćurovca je divan pogled na živopisno selo Tepca, sa kućama i baštama razasutim u proširenju kanjona. Ako na vrhu Ćurovca zadržite dah i oslušnete, čućete šum Velikog buka sa dubine od preko 100 metara. Mjesto na kom se osjećaju snažne pozitivne vibracije i sa kog će te uvijek otići opušteni i zadovoljni sa nezaboravnim iskustvom. Tu su još i Tmora, udaljena samo oko 7km od Žabljaka, do kojih dolazite kroz predivnu prašumu i osjecate iskonski mir i savršenstvo i ljepotu čitave okoline.Pored svih ovih pogleda prolazićete kroz predivna sela, vidjeti stare seoske mostove na Tari, upoznati njihove stanovnike i način kako su se saživjeli sa rijekom. Preko svega toga naučićete da poštujete i razumijete prirodu i njene blagodeti.
Sve ove ljepote i znamenitosti Suze Evrope ne znače nista dok bar jednom ne osjetite hladnoću i ukus čiste vode tarske, dok ne čujete huk njenih brzaka ili uživate u pogledu sa litica njenog kanjona. A kad se sve ili bar dio toga doživi, ostaje se vječno zaljubljen u Taru.

NP DURMITOR

Durmitor je planina i nacionalni park u Crnoj Gori. Najviši vrh je Bobotov kuk visok 2.523 metara. Smatra se da ime Durmitor potiče od keltskih reči ``dru mi tore``koje znače "planina puna vode.”
Predeli Durmitora, po lepoti i neokrnjenosti retko i autentično delo prirode, proglašeni su nacionalnim parkom 1952. godine. Smešten na severozapadu Crne Gore, park obuhvata osnovni masiv Durmitora sa kanjonima Tare, Drage i Sušice i gornji deo kanjonske doline Komarnice, zauzimajući površinu od 39.000 ha.
Osnovna odlika reljefa durmitorskog područja jeste prostrana visoravan na 1500 metara nadmorske visine, koju presecaju duboke kanjonske doline i sa koje se uzdižu impozantni planinski vrhovi, od kojih je 48 sa preko 2000 metara nadmorske visine i među njima najviši Bobotov Kuk sa 2523 m.
Lepoti durmitorskog masiva posebnu draž daje 18 ledničkih jezera, nazvanih gorske oči, na visinama iznad 1500 m. Najveće i najatraktivnije je Crno jezero. Veličanstvenosti pejsaža doprinose, pored lepote jezerskog basena i blistave vodene površine, prostrani šumski predeo koji ga okružuje i vrh Međeda, gorostasno uzdignut nad njim. Udaljeno je 2 km od planinskog gradića Žabljaka, zimskog turističkog centra Crne Gore.
Među najlepšim ukrasima parka su i bistre, silovite reke koje su ovom području podarile velelepne kanjonske doline. Posebno impresionira reka Tara, kako lepotom i pokretom svojih voda, tako i dubinom i pejzažem kanjona, čineći ga jednim od najlepših u svetu.
Po bogastvu flore i faune, složenosti ekosistema, zastupljenosti preko 1300 vrsta vaskularnih biljaka što predstavlja izuzetnu koncentraciju sa velikim brojem endemičnih i reliktnih vrsta, Durmitor predstavlja izuzetnu prirodnu vrednost i trajnu inspiraciju naučnika i ljubitelja prirode.
Durmitorski nacionalni park obiluje značajnim brojem spomenika kulture od antičkog perioda do najnovijeg doba. Najkarakterističniji su srednjevekovni spomenici: razvaline gradova i utvrđenja, mostovi i karaule, nekropole i manastirski kompleksi u dolini reke Tare.
Sva raskoš prirodnih lepota, ambijentalnih i kulturnih vrednosti Durmitora i reke Tare, preovladala je da se nacionalni park Durmitor uvrsti u spisak Svetske kulturne i prirodne baštine, odlukom Međunarodnog komiteta za Svetsku kulturnu i prirodnu baštinu, u Parizu 1980. godine, dok je reka Tara i njena kanjonska dolina, UNESKO-vim programom Čovek i biosfera 1977. godine uvrštena u svetske ekološke rezerve biosfere.

NP BIOGRADSKA GORA

Biogradsko jezero se nalazi istocno od pravca Kolasin-Mojkovac, na planini Bjelasici, jednoj od najlepsih i najlakse pristupacnih planina Crne Gore. Jezero se nalazi u Biogradskoj gori, jednoj od poslednje 3 prasume u Evropi, u kojoj su mnoga stabla stara i preko 500 godina. Oko jezera se moze prosetati puticem koji vas vodi kroz fantasticu sumu, vidjecete velika drevna stabla, mahovinom obraslo kamenje, prelijepo sumsko cvijece, i sve u svemu zadivljujucu floru. Jezerom se moze ploviti u camcima, a za trenutke odmora tu je restoran, kao i mjesta predvidjena za rostilj.
Nacionalni park "Biogradska gora" zauzima površinu od 5.400 hektara i najmanji je među crnogorskim nacionalnim parkovima. U ovom parku ima 86 drvenastih vrsta, 25 biljnih zajednica sa 220 biljaka, stanovnika samo ovog parka, što se ne može sresti u Evropi na ovako malom prostoru. l životinjski svijet je raznovrstan. Osnovnu vrstu divljači čine srna i veliki tetreb, a ima i medveda, vukova, lisica, kuna, zečeva, orlova i druge divljači. Lov nije dozvoljen u Nacionalnom parku "Biogradska gora", niti ikakva sječa šume, niti pojedinačnog stabla. Prašuma rnora biti vječno očuvana, da živi i umire prirodnom smrću svaka od njenih biljaka i svaka od njenih divljih životinja. Ribolov na svim jezerima je moguć uz dnevnu dozvolu.
Iako na samom ulazu postoji parkiraliste i restoran gde ima dosta ljudi, ali nakon samo nekoliko koraka, kada zadjete u sumu imacete osecaj da ste se preselili u jedan sasvim fantastican svet.

NP LOVCEN

Nacionalni park Lovcen je smjesten u krsovitom regionu Dinarskih Alpa. Nagibi planine Lovcen strmo se uzdizu iznad obalnog podrucja Budve i zapadnog dijela Cetinja. Park se na jugu granici sa autoputem Budva-Cetinje, a na sjeveru sa starim kotorskim putem. “Crna planina”, po kojoj je Crna Gora dobila ime, uzdize se do 1,749 metara nadmorske visine. Park je povrsine 6,220 hektara. Sjediste parka je na Cetinju.Istorija biljnog i zivotinjskog svijeta igra znacajnu ulogu u nacionalnom parku Lovcen, koji sadrzi devet razlicitih zivotnih zona u veoma malom prostoru. Ovako veliki broj zivotnih zona, rezultat je velike raznolikosti flore i faune. U parku postoji 2,000 biljnih vrsta. Ovo obilje zivota je rezultat naglih visinskih razlika i pod uticajem je dvije klimatske zone: Mediteranske i Kontinentalne zone. Njihova kombinacija na ovako malom prostoru je uzrok stvaranja jedinstvene zivotne sredine. U ovom parku se nalazi i mauzolej Crnogorskog vladara i pjesnika, Petra II Petrovica Njegosa. To je impozantna gradjevina sa 461 stepenikom, koji vode od parkiralista do samog Mauzoleja. Njegova izgradnja je zapocela 1951, a za javnost je otvoren 1974. Citavu oblast planine Lovcen Crnogorci smatraju svetom. Kako kazu stihovi poznate pjesme “Lovcen nam je oltar sveti”. Lovcen je simbol Crne Gore i daje joj nacionalni indentitet. Ukratko, ono sto Statua Slobode predstavlja za Amerikance to planina Lovcen predstavlja za Crnogorce. Ovaj park je star preko 50 godina, i u srcima Crnogoraca vjekovima budi snazne emocije. Petar II, pripadnik poslednje velike Crnogorske dinastije Petrovica, koji su zivjeli u obliznjem selu Njegusi (koje spada u VI zonu parka) je zapisao: “Ponosita Lovcenska planino, glava nad oblacima visi te pod sobom ponosito smatra sva cudesa prirodom stvorena”.

CETINJE

U „dolini bogova“ otkrijte priču o crnogorskoj prošlosti kroz bogatstvo istorijskih zdanja i muzeja.
Naprijed - lavirintom cesta kojima su se šepurile aristokrate Evrope. Oslušnite život u dvoru kralja Nikole Petrovića, gdje su pinceze kovale djevojačke snove o budućnosti. Pod stoljetnjim lipama, provjerite kako mjesec „siplje zrake magičeske, čuvstva tajna neka budi“ u zaostavštini duhovnog vladara, velikog mislioca i pjesnika Petra II Petrovića Njegoša. U njegovoj Biljardi pogledajte prvi bilijarski sto koji su iz Kotora na plećima donijeli crnogorski mladići. A to je tek početak, svako zdanje krije svoje priče. Čak se, u gradu pod Lovćenom, čuvaju tri velike hrišćanske svetinje: ikona Bogorodice Filermose, ruka svetog Jovana Krstitelja i čestica Časnog krsta. A na ulicama – živi teatar. Stvaraju ga studenti akademija, glumci, likovnjaci, muzičari, novi kreativni trag na tradicionalnoj baštini. Grad sa koprenom začaranosti, zaustavljenosti u vremenu, pomislićete, i taj vas osjećaj neće napuštati ni u okolnim mjestima: Rijeci Crnojevića, Njegušima, pod obroncima Lovćena, na Ivanovim koritima. Svuda romorenje o prošlosti. Svuda toplo domaćinstvo. Nemojte se nećkati kad vas ponude da probate sir i pršutu iz sela Njeguši. Najbolji ukus Crne Gore slio se u dimljenom mesu koje se suši na ukrštanju vazdušnih struja s planina i sa mora

PODGORICA

Podgorica (prijašnji nazivi Titograd i Ribnica) je glavni grad Crne Gore i najveći grad u toj zemlji jugoistočne Evrope sa oko 139.500 stanovnika 2003. godine. Nalazi se u središnjem dijelu doline rijeke Мorače, odnosno u sjevernom dijelu prostrane Zetske ravnice. Prvotni je grad podignut pod Goricom, te otuda i prvotno ime Podgorica (do 1946. godine). Antička preteča današnje Podgorice bio je rimski Birziminium. U srednjem vijeku su ga Slaveni nazvali Ribnica. 1326. mjesto dobija ime Podgorica. Otada su ga držali Nemanjići, Balsići, despot Stefan Lazarević i Đurađ Branković, a od 1478. grad je pod osmanskom vlašću, da bi 1878. odlukama Berlinskog kongresa pripao Crnoj Gori. Od 1916. do 1918. Podgorica je bila pod austrijskom upravom da bi je okupirali Srbi i u njoj održali takozvanu "Veliku narodnu skupštinu", kojom je Crna Gora nasilno prisajedinjena Srbiji. Između dva rata Podgorica je imala oko 15.000 stanovnika, ali je nakon rata brojka svedena na manje od pet, jer je grad stradao kao malo koji u Evropi, bombardiran 72 puta i gotovo sravnjen sa zemljom. S vraćanjem državnosti Crnoj Gori u Titovoj Jugoslaviji i Podgorica (sada nazvana Titograd) je prosperirala. 1946. Titograd postaje glavni grad Crne Gore zamijenivši Cetinje. Na referendumu 1992. vraćeno joj je staro ime. S procesom tranzicije i pripremama za crnogorsku nezavisnost Podgorica se sve više razvija u važan regionalni centar.

RIJEKA CRNOJEVICA

Ususkan u tisinu Skadarskog Jezera, ovaj mali gradic zaustavio je vreme. Nekada jedan od najvaznijih trgovackih centara na ovim prostorima, za sobom je samo ostavio pejzaz koji svakome koji se nadje na ovom carobnom mestu oduzima dah. Rijeka Crnojevica dobila je ime po Ivanu Crnojevicu, tadasnjem vladaru Crne Gore, koji bezeci pred najezdom Turaka, seli svoju prestonicu na Obod, jedno brdo iznad Rijeke. Rijeka Crnojevica je u davna vremena, bila steciste trgovaca razlicitih veroispovesti, a duh tolerancije koji je uvek bio prisutan, taj cudesni grad je besprekorno negovao. Jedan od glavnih proizvoda, bila je suva ukljeva. Za nju su bogati italijanski trgovci davali velike novce kako bi se nasla na njihovim trpezama. Danas je Rijeka Crnojevica poznata po mostu koji je podigao knjaz Danilo 1853. godine, po blagoj klimi zbog koje su Petrovici ovde sagradili svoj zimovnik, po predivnom pejzazu koji smiruje i ne da da se vratite gradskom zivotu, po vinogradima i vodopadu, koji ce vas docekati na izvoristu reke Crnojevic.

POSMATRANJE PTICA (NP Skadarsko jezero)

Skadarsko jezero je ptičiji raj, posjeduje preko 270 vrsta ptica, od kojih su mnoge prorijeđene i ugrožene. Kao značajno stanište vodenih ptica Skadarsko jezero je 1996. godine Ramsar konvencijom upisano u Svjetsku listu močvara od međunarodnog značaja. Skadarsko jezero predstavlja jedino stanište pelikana na jugu Evrope. U tom smislu NP Skadarsko jezero uredio je prostor za osmatranje ptica koji se nalazi u sjevernom rukavcu jezera (Put Stanaja) i koji je obilježen plutačama narandžaste boje. Izgrađena je i platforma za posmatranje ptica i prilaz istoj je moguć vodenim i drumskim putem.

VIRPAZAR

Ukoliko zelite pobjeci od ljetnje zege i vreve koja vlada kako na plazama tako i u citavom gradu, predlazemo da se iz Bara uputite kroz tunel Sozina, licnim automobilom ili turistickim taksi ili kombi prevozom i dodjete do mjesta Virpazar. To zivopisno mjesto u proslosti je bilo poznato po najvecem crnogorskom pazaru. Virpazar je danas i poznato izletiste, a u proslosti bilo je tranzitna stanica za krstarenje po Skadraskom jezeru. Mnogi znani i neznani koji su u Virpazar dolazili, stalno su mu se vracali, jer je to predivno mjesto jednostavno privlaci ljude kako u toplim ljetnjim danima, tako i s rane jeseni i proljeca. Pa i u hladnim zimskim danima, sivim od kise ili prvih snjegova, Virpazar izgleda privlacno. Domacinske kuce iz kojih se vidi dim iz kamina, koje zagrijavaju domove tokom zime, brojni cunovi , barke i veci turisticki taksi brodovi, koji obicno ljeti prevoze turiste koji zele vidjeti ljepote Skadarskog jezera, stoje privezani uz obalu, a tek po neki vrijedni i uporni Viranin, pokusava se otisnuti ka jezerskoj vodi u nadi da ce se u njegovoj mrezi naci:brojni sarani, ukljeve ili neka jegulja. Ipak, sve cari Virpazara ili Vira, kako se to mjesto u proslosti zvalo, dozivicete u ljetnjim mjesecima. Kada se sa mola ispod davno izgradjenog mosta, ukrcate u jedan od turistickih taksi – brodova, kapetan a ujedno i vodic na brodu, dok vjesto upravljaja plovilom, jednako ce se dobro potruditi da Vam sto bolje objasni proslost Virpazara i Skadarskog jezika, i to nerijetko i na nekoliko stranih jezika. Upoznace Vas sa detaljima kao sto su : da je Skadarsko jezero najvece jezero na Balkanu, i drugo po velicini u Evropi. Saznacete i da na jezeru i okolini zivi preko 200, raznih vrsta ptica. Zbog te cinjenice, poslednjih godina, posebno medju turistima veoma je razvijen birdwatching, ili posmatranje ptica - dvogledima i specijalnim spravama namijenjenih pracenju njohovog pravca letjenja. Skadarsko jezero danas je najbrojnije naselje pelikana u Evropi. Tu se lovi 12 vrsta sljuka, 6 vrsta plovki, 3 vrste gnjuraca i jos 160 drugih pticjih vrsta. Medju naseljenim vrstama u reonu Skadarskog jezera nalaze se i: kormorani – fendaci, galebovi, razne vrste pataka, gusaka, fazana. Cesto se srijecu i rode, caplje (bijela, zuta i siva), ronac i druge danas u svijetu rijetke pticje vrste. Na Skadarskom jezeru veoma je zastupljen i lov ribe. U vodi jezera najcesce se love sarani i jegulje.
Vozeci se po jezeru, mozete se upoznati sa predivnom florom. Ukoliko izrazite zelju, kapetan ce nakratko usporiti voznju, tako da nesmetano mozete ubrati lokvanj, ili predivni bijeli cvijet lotosa kojeg ima duz citavog jezera. Osim dekorativnih stabljika procvjetale trske, uspomenu na boravak u ekoloskim predjelima Skadraskog jezera predtvaljace Vam i svojevrsni suvenir u vidu kasoranje (crnog, nepravilnog bodljikavog ploda) odnosno morskog oraha. Uobicajena turisticka tura jezerom, podrazmijeva zaustavljanje pored ostrvca Grmozur - koji je nakada bio zatvor, posjetu crkvama ciji su zaduzbinari bili starocrnogorski vladari Balsici, te posjeta plazi Murica, gdje se mozete osvjeziti u vodi jezera, odmoriti pod stoljetnim drvecem ili i predahnuti uz divni jezerski rucak (obicno riblja corba i peceni saran)!Na povratku ka Virpazaru, kapetan ce vam predloziti kupanje u vodi gdje je jezero najtoplije, gledanje rijetkih vrsta ptica, razgledanje starih crkava,..

NP SKADARSKO JEZERO

Nacionalni park Skadarsko jezero se nalazi na granici između Crne Gore i Albanije. Crnoj Gori pripadaju dve trećine jezera dok je jedna trećina na teritoriji Republike Albanije. Crnogorski dio jezera sa priobaljem, površine 40.000 ha, proglašen je nacionalnim parkom 1983. godine.
Živopisno i po mnogo čemu jedinstveno Skadarsko jezero smjestilo se u zetsko-skadarskoj kotlini, zadržavajući rijekom Bojanom kontakt sa Jadranskim morem, od kojeg ga je u dalekoj prošlosti odvojio lanac visokih planina.
Sa površinom od 370 do 530 km², zavisno od vodostaja, predstavlja najveće jezero na Balkanu. Odvaja se od ostalih nacionalnih parkova kao područje sa izrazitim limnološkim karakteristikama, izuzetnim bogastvom ornitofaune i ihtiofaune i bujnom vegetacijom močvarnog tipa. Predstavlja jedan od najinteresantnijih biotopa ovog područja.
Samo jezero je kriptodepresija, što znači da se neki djelovi njegovog dna nalaze ispod nivoa mora. Takva mjesta nazvana su sublakustrični izvori ili oka. Ima ih oko 30. Najdublje oko je Radus, dubine 60 m, a po nekim podacima i dublje, dok je prosječna dubina Jezera oko 6 m.
Njegove obale su razuđene i bogate brojnim zalivima, poluostrvima i rtovima, većinom močvarne, obrasle širokim pojasom trske. Biljni svet je bogat i raznovrstan.
Kao značajno stanište vodenih ptica Skadarsko jezero je Ramsar konvencijom 1996. godine upisano u Svetsku listu močvara od međunarodnog značaja.
Zahvaljujući prvenstveno očuvanju ekosistema i usled nepristupačnosti nekih djelova jezera, naročito uz njegovu sjevernu močvarnu obalu, Skadarsko jezero je ptičji raj čak za 264 vrste ptica, od kojih su mnoge u najvećem dijelu svojeg areala, proređene i ugrožene. U Evropi rijedak kudravi pelikan (Pelicanus crispus) postao je zaštitni znak jezera i nacionalnog parka.
Mnogobrojni kulturno-istorijski spomenici: arheološka nalazišta, manastirski kompleksi i utvrđenja, razbacani u širokoj lepezi u basenu Skadarskog jezera, govore da je još u XIV i XV vijeku ovo područje bilo značajno kulturno središte.
Izuzetnu grupu kulturnog nasleđa čini tradicionalno narodno graditeljstvo, stara nenaseljena i zapuštena ribarska naselja, smještena na samoj obali Jezera, Radus, Krnjice, Poseljani, Karuc, u kojima se nekada stanovalo, živjelo od ribarenja i raspletale ribarske mreže.

SVETI STEFAN
Sveti Stefan, nekada ribarsko selo, danas je svetski poznat grad-hotel smesten na najlepsem delu Crnogorske obale.
Ovo mesto poznato je u svetu po lepoti, arhitekturi, komforu i plazama. Njegove gusto zbijene, kockaste kuce, odslikavaju arhaican ambijent, budeci neku davnu romantiku zivljenja i, istovremeno, u sjaju i luksuzu enterijera tih istih malih usnulih kuca, nudi raskosne mogucnosti, zadovoljavajuci kriterijume elitne klijentele.
Zahavljujuci ideji istaknutih crnogorskih slikara grad-hotel svoje prve goste primio je pre 40 godina. Drzavnici, visoki politicari, inudstrijalci, filmske zvezde, uglavnom su njegova klijentela.
Udaljen je 1 sat voznje od podgorickog i pola sata od tivatskog medjunarodnog aerodorma. Na svega 10 minuta od Svetog Stefana nalazi se marina u Budvi, dok je marina u Baru udaljena 1 sat.

IGALO

Igalo je jedno od popularnijih mjesta Crnogorskog primorja. Idealno je za posjetu s prijateljima, za porodice sa djecom, parove, starije osobe kao i za mlade jer nudi prijatan odmor i uživanje posjetiocima svih generacija.
Kao dio Herceg Novog, Igalo se nalazi u ravnici sa zapadne strane u odnosu na centar Herceg Novog.
Igalo, Herceg Novi je poznata turistička destinacija koju cijene svi oni koji pored kupanja i ljenškarenja na plaži, uživaju u restoranima i noćnim klubovima, a vole i odmor rekreacionog tipa i posjete lokalnim atrakcijama i mjestima od kulturnog značaja.
Izvijugano šetalište ukrašeno divnim mediteranskim rastinjem uz raznolike plaže, odakle se pruža i predivan pogled na Bokokotorski Zaljev iz Igala, odvešće vas do samog podnožja Herceg Novog, a odatle stepeništem i do starog djela grada i njegovih drevnih tvrđava.
Igalo ima više vrsta lijepo uređenih plaža: popločane, šljunkovite, kamene, kao i pješčanu plažu sa čuvenim ljekovitim blatom.

KANLI KULA

Turska tvrđava poznata pod imenom "Kanli-kula", u prevodu sa turskog "krvava kula" nalazi se na krajnjoj sjevernoj tački starog hercegnovskog grada i predstavlja dio njegovog složenog fortifikacionog sistema. Većim dijelom je podignuta na čvrstoj krečnjačkoj stijeni, na visini od oko 85 m nad morem i svojom veličinom i položajem dominira gradom. U unutrašnjosti tvrđave malo je objekata sačuvano. Posebno je zanimljiva posve dobro očuvana cisterna koja se nalazi u zapadnom dijelu kompleksa. Očito je da je cisterna u nekom vremenu izgubila svoju prvobitnu namjenu i pretvorena je u zatvorsku ćeliju. Na svim zidovima cisterne nalaze se brojni crteži razlicitih tipova galija, predstave riba, grbovi, krstovi, imena i datumi. Svi crteži su urezani u malter i njih su, izvjesno je, izveli zatvorenici koji su svoje kazne izdržavali u ovoj "ćeliji". Crteži galija su bliski tipu galija koje je Turska koristila tokom 16. i 17. vijeka, pa se može zaključiti da je cisterna u zatvor pretvorena veoma rano i da su je Turci za ove svrhe koristili veoma dugo, sve do kraja svoje vladavine Herceg Novim, o čemu svjedoči urezana 1687. godina.
Danas je Kanli kula adaptirana u modernu ljetnju pozornicu.

TVRDJAVA FORTE MARE

Tvrđava predstavlja začetak srednjovjekovnog grada koji je osnovao bosanski kralj Tvrtko I 1382. godine, a oko koga se u vrijeme Stefana Vukčića Kosače formirao značajniji grad i utvrđenje. Na tvrđavi se sačuvao jedan dio odbrambenog zida na jugoistočnom uglu iz najstarijeg bosanskog perioda. Radikalna rekonstrukcija izvršena je u vrijeme turske dominacije, kada tvrđava zadobija današnje gabarite, oblike i visine, sve do odbrambene krune sa otvorima za topove. Sredinom 16. vijeka tvrđava se pominje kao "Jaka Kula", ili kao "Kula Abaspaše". Početkom 18. vijeka rekonstruisali su je Mlečani i od tada datira današnji naziv. Sadašnji izgled tvrđave uglavnom su dali Austrijanci, koji su 1833. godine izveli niz dogradnji. Tvrđava tada postaje jedan od najznačajnijih fortifikacijskih punktova u gradu.

HERCEG NOVI

Grad u kom su se umjetnici napajali svjetlošću i ljepotom. Nigdje nema toliko cvijeća, sunca, plavetnila i maestrala koji doziva…

Među kamenim zidinama, trenutak predaha ili nadahnuća, tražili su mnogi pisci, pa i nobelovac Ivo Andrić. A sam Petar II Petrović Njegoš, najveći crnogorski mislilac, filozof, pjesnik, duhovni i svetovni vladar, sa nepunih devet godina na hercegnovskom podneblju se napajao prvom lučom saznanja. Grad između planine Orjen i ulaza u Bokokotorski zaliv, osnovan je u 14. vijeku. Herceg Novim su vladali Mleci, Turci, kratko Španci, Austrijanci... O prvim danima, kada je 1382. godine temelje gradu udario Tvrtko I Kotromanić, još svjedoče ostaci zidina, palata, ckvi, tvrđava. Nazvao ga je Sveti Stefan, ali je on kao jedan od najmlađih gradova na Jadranu nazivan i Novi, Castrum Novum, Castel Nuovo... Dodatak “herceg” dobio je za vrijeme vladavine herceg Stjepana Vukčića Kosače, kada je doživio najveći procvat. Danas je čuven kao centar filmskih, muzičkih i likovnih stvaralaca, prepoznatljiv po Prazniku mimoze, kad kolone mažoretkinja slave ovaj cvijet, počev od njegovih prvih najava početkom februara. Legenda kaže da je mimozu darovala vila Alkima. Nju su mladići spasili od bure, a za uzvrat nisu htjeli ništa, čak ni čuveno blago kraljice Teute. U gradiću Igalo, kraj Herceg Novog, mnogi traži izlječenje u ljekovitom mulju i mineralnim izvorima.

PECINA PLAVA SPILJA

Na 5.4 Nm (nauticke milje) od Herceg-Novog, odnosno na oko 2 Nm (nauticke milje) od Izletista Zanic nalazi se pecina Plava Spilja. Smjestena je izmedu uvale Zlatna luka i rta Mokra gora. Ona predstavlja pravu atrakciju za turiste, te turisticki brodici za vrijeme ljetne sezone redovno saobracaju od Zanjica tokom cijelog dana. U Plavu spilju se moze uci sa dvije strane - kroz dva ulaza. Jedan ulaz je veoma sirok ali i nizak, dok je drugi bas suprotan uzan a veoma visok. Turisticki brodovi koriste siri ulaz bas zbog njegove povoljnosti, ali i on zna da bude nedostupan u danima kada more postane "nemirno".Povrsina pecine je veoma velika te istovremeno u nju mogu da pristanu vise brodica bez ikakvih problema. U prostanoj pecini dubina morske vode iznosi od 3 do 5 metara. Visina tavanice je oko 9m. Njena specificnost je u tome sto cistoca vode i mrak iz pecine je cine toliko modro plavom da je prosto zadivljujuca. Bas zbog boje mora, koja nastaje refleksijom suncanih zraka koji prodiru kroz ulaze, ova predivna pecina dobila je ime Plava spilja.

OSTRVO MAMULA

Ostrvo Mamula se nalazi na samom ulazu u Bokokotorski zaliv na 3.4Nm (nauticke milje) udaljenosti od Herceg Novog. Ime je dobilo po austrijskom generalu Mamuli koji ga je utvrdio sredinom XIX vijeka. Na ostrvu preovalada nisko rastinje i nerijetko se moze vidjeti smokva, vinova loza, bor kao i neke vrste kaktusa. Oko 80% povrsine ostrva cini utvrdjenje. Ono je sluzilo kao zatvor u I i II Svjetskom ratu. U znak sjecanja na ove dane na samom ulazu u utvrdjenje podignuta je spomen ploca.Pristajanje plovnih objekata jedino je moguce sa sjeverne strane ostrva gdje se nalazi i mala plaza koja je veoma atraktivna za posjetioce. Ostale strane ovog okruglog ostrva veoma su strme i nepristupacne.

GOSPA OD SKRPJELA

Ispred grada Perasta u Bokokotorskom zalivu nalaze se dva ostrvca - Sveti Djordje i Gospa od Skrpijela. Crkva Gospa od Skrpjela podignuta je davne 1630. godine na istoimenom vjestackom ostrvu. Za ovo ostrvo vezane su mnoge legende. Najpoznatija legenda kaze da su peraski ribari, koji su ovuda plovili, jednoga dana nakon brodoloma pronasli na morskoj stijeni ikonu Bogorodice sa Hristom. Posto su je pronasli zavjetovali su se dKako to nije bilo moguce jer ostrva nije bilo, odlucili su se za podizanje ostrva. Veliki pomorci koji su dolazili u Boku donosili bi u svojim jedrenjacima kamenje koje bi na tom dijelu zaliva bacali u more. Kada je strvoreno ostrvo ubrzo zatim je i sagradjena crkva. Kako se ostrvo stvaralo tako se moralo i odrzavati, pomorci su i dalje donosili kamenje i bacali u vodu oko ostrva. Cak i danas taj obicaj se sacuvao. Danas ga zovemo Peraskom fasinadom. Ona se odrzava u u smiraj dana 22.jula. U ovoj manifestaciji sastavljaju se barke iz Perasta. Barke se ukrasavanju i na njih se stavlja po koji kamen. Poslije obilaska obale grada Perasta svi krecu ka ostrvu. Tamo nastupa slavlje i svi bacaju kamenje u more oko ostrva.a ce na ovom mjestu podignuti crkvu.

STARI GRAD - Kotor

To je najpoznatiji dio Kotora, gdje se cuva kotorska istorija, kultura i tradicija. Stari grad Kotor odlikuje veliki broj spomenika srednjevjekovne arhitekture: crkava, katedrala, palata i muzeja. Njegovu ljepotu udopunjuje i bezbroj uzanih ulica, trgova, pjaceta. Strari grad Kotor izdvaja se i po velikom broju stilski radjenih kapija, palata imucnih porodica, te veliki broj stepenista ili skalina. Staro jezgro Kotora danas spada medju najbolje ocuvane srednjevjekovne urbane cjeline na Sredozemlju. Najimpoznatniji su ipak, gradski bedemi koji okruzuju grad. Dugi su oko 5 km, visoki do 20 i siroki do 10 metara. Posto su potpuno ocuvani jedinstveni su primjerak fortifikacione arhitekture u Evropi. Pocetak njihove izgradnje poceo je u IX vijeku, da bi se dogradjivali i uredjivali narednih 10.vjekova. Bedemi imaju troja vrata, kojima se kroz vjekove ulazilo i izlazilo. dane odmora. Najvaznije od svega je napomenuti da se, Stari grad Kotor nalazi na listi UNESCO svjetske kulturne bastine, od 1979. Od istoimene institucije nedavno je proglasen i svjetskom kulturnom bastinom u opasnosti, tako da ce mu se u narednom periodu od mnogobrojnih evropskih i svjetskih institucija kulture posvjecivati jos veca paznja.

DOBROTA

Dobrota je jedno od mjesta na našoj obali na kojem je još uvjek moguće vidjeti sav sjaj nekadašnje Boke i plemenitoga Kotora, iz vremena kada su jedrenjaci poput onoga iz priče o slavnom kapetanu Ivu Vizinu plovili svjetskim morima, pronoseći slavu ovih krajeva i donoseći mnoga bogatstva ovdašnjim pomorskim kućama. Dobrota je smještena u neposrednoj blizini drevnoga Kotora sa pogledom prema Vrmcu. Šetalište u Dobroti vodi nekoliko kilometara uz obalu pored bezbroj malih kamenih ponti i starih palata, jedinstvenih i sjajnih kao nigdje drugo. Veliki broj crkava kao i u Perastu, Prčnju i drugim mjestima u kotorskom zalivu, i danas svjedoče o čvrstoj vjeri starih Dobroćana.

PERAST

U podnozju brda sv. Ilije (873), nasuprot morskom tjesnacu Verige, a na mjestu gdje se razdvajaju Kotorski i Risanski zaliv, stisnuo se gradic Perast. Koliko je poznato, to je najstarije prebivaliste covjeka na obalama Bokokotorskog zaliva. Pronadeni ostaci neolitske kulture (3500 god. prije Krista), kao i brojni arheoloski nalazi, svjedoce o kontinuiranom naselju od ilirskog, rimskog, ranokrscanskog vremena do danas. Perast, kao rijetku i cudesnu pojavu, posmatramo kroz jedinstvenu cjelinu grada, ostrva i mora. Ovi elementi sjedinjeni su kako u fizickoj, tako i u duhovnoj dimenziji grada. Zivot Perasta se odvija kroz sva tri elementa istovremeno. Posebna snaga i neponovljivost te cjeline lezi u izrazenom sukobu izmedu grada i mora. Njihov odnos posebno naglasavaju dva ostrva, i sama u medusobnom kontrastu. U tom dijalogu izmedu grada i mora prepoznaje se dualitet i simbolika osnovnih principa - kamena i vode. Ono sto Perast cini gradom, bez obzira na njegovu velicinu, nije samo veliki broj gradevina javnog karaktera (crkve, kapele, palate, nadbiskupija, nekadasnji opstina, sud, vatrogasnica i crkvice), vec i jedan profinjen nivo urbanog sklopa. Razmjera, propozicija, ritam i velicina objekata osmisljavaju jednu urbanu cjelinu narocito u priobalnom dijelu.

KOTOR

Sunce ovdje zalazi ranije, a čaroliju u Bokokotrskom zalivu budi noć. Zapalite karnevalsku baklju i snađite se u kamenom lavirintu iznenađenja.
Kotor se nikome ne udvara, ali je primamljiv za sve koji žele da pobjegnu od klasičnih turističkih gužvi. Iako bez pješčanih plaža, gradu pod Lovćenom draž daju brojna mua, ponte i blizina mjesta za opuštanje u tišini: Dobrota, Prčanj, Stoliv, Perast, Risan. Među srednjovjekovnim zidinama kriju se priče o pomorcima, trgovima, katedralama, crkvama, koje, u starom kamenom ruhu, prate konobice, restorani nacionalne kuhinje, ekskluzivni moteli, suvenirnice… Začarani grad maske, karnevala, mašte i fešti. Slavi se život, vino, mirisi sa obale, odaje počast cvijetu kamelije, mimoze. Igra se, pjeva, glumi pod otvorenim nebom. Na smrt se osuđuje sve što je bilo loše u protekloj godini pa ispašta lik lutke koji se spaljuje na lomači. Ovdje ljepotu slave i najveća svjetska imena mode, jer je Internacionalna smotra mode na trgu ispred Katedrale Sv. Tripuna postala dio tradicije. U Bokeljskoj noći uživajte u povorci dekorisanih barki, vatrometu i pratite ludu zabavu do zore uz primorski melos. Svi Kotorani uvući će vas u svijet maštovitih maškarada i drevnih običaja. Neka vas ne začudi njihova otvorenost i druželjubivost

GORNJA LASTVA

Nalazi se u zaleđu Tivta, na nadmorskoj visini od oko 300 m, na obroncima brda Vrmac. Ovo selo pominje se još u XIV v. i jedno je od rijetko očuvanih ruralnih cjelina te kao takvo privlači mnoge izletnike i turiste.

PREVLAKA

To je malo ostrvo ovalnog oblika, oko 300 m dugo. Ono što ovo ostrvo u istorijskom smislu čini atraktivnim jeste kompleks - ostaci Manastira Sv. Arhanđela Mihaila na čijoj se obnovi još uvijek radi.

STRADIOTI (SV. MARKO)

Ostrvo Sveti Marko (Stradioti) nalazi se zapadno od Ostrva cvijeća. Naziv Stradioti dolazi otuda što je u doba Mlečana na njemu bio logor mletačkih vojnika grčkog porjekla (stradiotes - vojnik). Nekada je bilo atraktivno po turističkom naselju "Sveti Marko", a predstavljalo je jedno od najboljih u lancu klubova "Mediteranee" iz Pariza.

TIVAT

Grad usamljenih uvala, sunca, mora i magnolija... Vazdušna luka, kapija od oblaka u svijet.
Odmor ovdje dobija pravo značenje riječi u hladu borova i maslina, lovora, ruzmarina, lavande… Prijatni mirisi vas prate i na tri tivatska ostrva Prevlaka (Ostrvo cvijeća), Stradioti, na kom se nalazi turističko naselje Sveti Marko, i Gospa od milosti. Uživajte u zelenilu gradskog parka u Tivtu, jednom od najvećih u Boki, gdje su pomorci donosili biljke iz raznih krajeva svijeta. Pretpostavlja se da je grad dobio ime po ilirskoj kraljici Teuti koja je u trećem vijeku prije nove ere imala ljetnjikovac i veliki vrt. Mjesto za odmor ovdje je u srednjem vijeku tražila i vlastela susjednog grada Kotora, pa su gradili i ljetnjikovce i porodične kuće. Kako su svoj trag ostavile različite kulture i narodi, u Tivtu ima dosta arheološki interesantnih mjesta. Na svakom od ostrva i naseljima tivatske opštine postoje vrijedni sakralni objekti, a najpoznatiji je manastirski kompleks na Prevlaci. Najmanjoj crnogorskoj opštini, budući da je na površini od 46 kvadratnih kulometara pripadaju i blage pristojne padine poluostrva Vrmac, Tivatsko polje, Prijevoj i uvala Krtole.

PLAVI HORIZONTI

Sitni pijesak Plavog Horizonta idealan je za djecu i mlade. Plaža Plavi Horizont je raj za sve koji se sretnu sa njenim talasima. Pored pjesčane plaže postoje platoi na stijenama za goste koji vole diskretniju atmosferu. Mikroklima ove oblasti je izuzetno povoljna, plaža je prirodno zaklonjena od zimskih vjetrova, tako da ima 180 dana u godini bez vjetra. Prosječna godišnja temperatura mora iznosi 15 °C. Avgust kao najtopliji mjesec sa 24.6 °C i januar kao najhlad-niji sa 7.3 °C. Karakteristično je da ova uvala ima najvise sunčanih dana (200) na Jadranskoj obali. Duž čitave plaže nalaze se šetalište i trim staza, što omoguċava gostima prijatne šetnje i aktivan odmor. Šetalište je dugo 1800 metara. Postavljene su i klupe za odmor, kao i svetiljke sa diskretnim osvijetljenjem u večernjim satima. Za vrijeme toplih ljetnjih večeri mogu se vidjeti i noċni kupači, ali i oni koji uživaju u prekrasnom pejzažu i karakterističnom mirisu mora. Romantično je posmatrati zvjezdano nebo iznad uvale Trašte. Održavanje kondicije u vidu bavljenja sportom i rekreacijom, gostima omoguċava trim-staza prema Bigovu, dužine 4700 metara.

PLAZA LUCICE

Plaža Lučice predstavlja predivan kupališni lokalitet koji je i pored velike posećenosti ostao prirodno netaknut. Plaža Lučice udaljena je 500 metara od Petrovca ka jugu. Ima oblik malog zaliva, duga je 220 m, peščana je na obali i morskom dnu, s plitkim dnom koje se pruža u more i šumom borova i čempresa u zaledju.

KRALJICINA PLAZA

Kraljičina plaža se nalazi uz miločersku i u neposrednoj blizini Svetog Stefana, na udaljenosti od oko 500 metara , i slovi za jednu od najlepših plaža na Mediteranu. To je mala plaža, duga oko 200 metara, s čempresima i maslinama u zaledju, udobno smeštena ispred letnje rezidencije kralja Nikole, koja je dobila ime po tome što je bila omiljeno letovalište kraljice Marije Karadjordjević.

SLOVENSKA PLAZA

Slovenska plaža se prostire od budvanske gradske luke do hotela Park. Ukupne je dužine oko 1600 m. Kupalištem je proglašena jos davne 1920 godine, a ime su joj dali Česi koji su letovali u Budvi 1935 godine. Plaža je šljunkovita, na obali i u moru iako ima i mestimično peščanih delova koje je morska struja donela iz južnijih delova Mediterana.
U zaledjini se nalazi istoimeni hotelski kompleks, apartmanskog tipa, s depandansima, restoranima, kafićima, trgovinama, buticima, bazenima, teniskim igralištima, sportskim terenima, uredjenim parkovima koje krasi raznovrsno mediteransko rastinje

PLAZA MOGREN

Plaža Mogren je locirana u uvali Mogren i sastoji se od dve plaže duge oko 350 metara koje su spojene malim prolazom probijenim u steni. Nalazi se u blizini Starog grada Budva koji je udaljen oko 150 metara, ispod brda Spas koje je zaštićeno kao rezervat prirode a obraslo je gustom borovom i hrastovom šumom. Do plaže vodi samo betonska staza napravljena po obodu stena koje ovu plažu čuvaju od severnih vetrova. To je prirodna peščana plaža sa plažnim barom, ronilackim klubom i drugim uslužnim objektima. Dužina plaže je 140 m.
Plaža Mogren je od juna 2004. godine nosilac prestižnog priznanja “Plave zastavice” koja je simbol sigurnosti i čistoće kupališta a što joj uz pesak u vodi i na kopnu, te osunčanosti daje epitet jednom od najatraktivnijih plaža na crnogorskom primorju.

PAZA JAZ

Plaza Jaz jedna je od najljepsih plaza Crnogorske obale.Plaza pripada Opstini Budve, udaljena je 4,5km od centra Budve (Stari grad). Sastavljena je od dva dijela, veceg - cija je duzina 500 m i manjeg dijela, duzine 300 m.Manji dio koriste nudisti, prirodno je odvojena, tako da je privatnost zagarantovna.Drugi dio plaze je u vlasnistvu vile Poseidon. Plaza Jaz nudi mnoge aktivnosti kao sto su:skijanje na vodi, rent-a-boat, rent-a-jet skis.

BUDVA

Prepustite se obali i dozvolite da vas vodi dah mediteranskog ljeta – kratak i vreo. Prošetajte bosi među zidinama srenjovjekovnog grada. Osjetite duh antike i renesansnog šarma građevina Starog grada. I Iliri, Heleni, Rimljani su gacali budvanskim tlom i ostavili tragove. Otkrijte kakve. Izaberite neku od 35 pjeskovitih plaža budvanske rivijere. Nude esktremne sportove, dnevnu zabavu u barovima, žurke, karaoke, ponudu dobre morske hrane u restoranima. U vrevi turističke metropole moguće je pronaći i osamljene plaže. Iako obala ima 84 visoko rangiranih hotela, na stotine privatnih vila i pansiona, privatnih smještaja, požurite sa rezervacijom. U Budvu svi hrle. Na njenim plažama se čuju svi jezici svijeta, a mediji spekulišu koja holivudska diva kupuje kuću na budvanskoj obali ovog mjeseca. Noću, Stari grad postaje otvoreni teatar tokom tri mjeseca ljeta, lokali nude zabavu do zore – za svačiji ukus. Do sada, ona je uspjela da osvoji pažnju mega zvijezda Rolling Stounsea, Madone, i priušti turistima i mještanima nezaboravne koncerte na plaži Jaz.

STARI GRAD - Ulcinj

Najstraija tvrđava, bogata jedinstvenom ljepotom, čije se kamenite stjene nalaze u stalnoj borbi sa morskim talasima!
Svaki kamen starog grada čuva svoju tajnu istorije. Sastoji se iz više dijelova: iz gornjeg grada, citadele, tvrđave vojnog karaktera.Tvrđava posebne, čudesne lepote...očarava svojom misterioznom pojavom. Njena lepota izvire iz mora i donosi sa sobom posebnu čar, mir i inspiraciju...sa sobom posebnu čar, mir i inspiraciju...Tu se nalaze neki ostaci iz starih vremena kao: muzejski kompleks, crkva - džamija, palata venecija, kula balšića, ispred kule je trg robova na kome je bio zatočen Servantes koji je inspirisan ljubavlju jedne ulcinjanke Dulcinee, napisao svoje poznato djelo "Don Kihot".

ADA BOJANA

Najatraktivniji turistički nudistički kompleks u crnoj gori!
Ada bojana raj na jadranu,gdje svako može uživati u svojoj privatnosti.

UVALA VALDANOSA

Posjetiti ulcinj a ne otići u valdanos bio bi veliki propust! Dok to sami ne vidite ne možete zamisliti koliko lepote u jednom mjestu!
Uvala valdanosa se nalazi se 5 km sjevero - zapadno od ulcinja. Bila je glavna luka za sklonište gursara. Nalazi se između dva brda Mavrijana i Mendre.

ULCINJ

Najljepše boje sutona ... Na postelji od pijeska, na ušću rijeke Bojane u Jadransko more, otkrijte istinu o sebi u dodiru sa prirodom.
U zemaljskom raju, na dugim pješčanim plažama, u sitnom zrnastom pijesku ostavite svoj trag. Azurno plavetnilo, trska, drvene kućice i tek poneki restoran-splav u robinzonskom stilu... Prepustite se suncu i tišini koju zapljuskuje šum talasa. Na obali rijeke Bojane, gdje je čuvena nudistička plaža, prošetajte u kostimu „Adama i Eve“. Šasko jezero je još jedna priča u prirodnom mozaiku Ulcinja. Bogato ribom, prvo trzanje udice možda vas uvuče u krug strastvenih ribolovaca. Pored prirode, osvojiće vas priče Starog grada Ulcinja, čije su temelje postavili Grci, bedeme dogradili Rimljani, Mleci,Turci... Trg robova pamti vrijeme kad su gusari prodavali svoje zatočenike. Neka vas vodi duh Orijenta, dok glas odže odliježe strmim, krivudavim ulicama, presvučenim kaldrmom, među kućama u mahalskom stilu, suvenirnicama, berbernicama... I na kraju, ne zaboravite da stanete i bacite metalni novčić u turbe, spomen na ljubavni trougao i borbu dva mladića do smrti. Pazite šta želite, kažu da se ostvaruje!

ULCINJ

" Ulcinj ima nesto klasicno i nesto inspirativno. More, zatoni i grebeni zadrzali su jedan odsjev izgubljenog raja, a plicaci azurne vode i kao postelja mek pijesak spremaju nesto drugo..."

Isidora Sekuic

BAR - KAKO STICI

Automobil:
Ukupna dužina puteva u Crnoj Gori iznosi 5.174 km. Dva najvažnija putna pravca u Crnoj Gori su Jadranska magistrala od Igala do Ulcinja (duz obale) i magistralni pravac: Petrovac na moru - Podgorica - Kolašin - Bijelo Polje - granica Srbije (povezuje sjever i jug Republike).

Javni prevoz:
Željeznicki saobracaj Saobraćaj se odvija na kolosjeku normalne širine. Glavni željeznički pravci su Bar-Podgorica-Beogard-Subotica sa krakom Podgorica-Nikšić.

Avion:
Putnicima koji u Crnu Goru stižu avionom, na raspolaganju su dva međunarodna aerodroma, u Podgorici i Tivtu. Aerodrom Golubovci - Podgorica udaljen 41km od Bara. Aerodrom Tivat je udaljen 58 km od Bara.

Brod:
Feriboti redovno saobraćaju na linijama: Bar-Bari-Bar, Bar- Ankona-Bar.

STARA MASLINA

Stara maslina na Mirovici predstavlja spomenik prirode koji je zakonom zaštićen 1963. godine. Stara je preko 2.000 godina i smatra se najstarijim stablom u Evropi. Obim stabla je 10m. Legenda govori da su se oko masline održavali skupovi zavađenih porodica i na tom mjestu dolazilo je do pomirenja.

STARI BAR

Stari Bar najveća urbana aglomeracija u ruševinama u Crnoj Gori. Nosilac je burne istorije i

srednjevjekovnih civilizacija. Udaljen je oko 4 km. od današnjeg Bara. Smješten je na velikoj stijeni, sa tri strane zaštićen liticama, dok je duž zapadne strane obezbijeđen bedemima.U gradu se nalaze ostatci 240 zgrada u ruševinama, sa uskim krivudavim ulicama i nepravilnim trgovima. Objekti su zidani od tesanog kamena, na jedan ili više spratova. Nekoliko objekata kao što su: amam, barutana, Sat-kula nastali su u tursko doba, kao i akvadukt kojim je Stari Bar snabdijevan pitkom vodom. U gradu se nalazi i nekoliko ostataka sakralnih objekata iz srednjeg vijeka: crkva Sv. Teodore (kasnije crkva Sv. Đorđa), crkva Sv. Nikole (kasnije crkva Sv. Marka), crkva Sv. Venerande i crkva Sv. Katarine.

BAR

Široka kapija Crne Gore. Najveća luka na balkanskoj obali Jadrana, mediteransko gnijezdo raznovrsnosti. Zavodi pitomošću, pticama, maslinama i vinom.
Ovdje se priroda na svakom koraku presvlači. Smješten pod planinom Rumijom, između Jadranskog mora i Skadarskog jezera, Bar će vas iznenaditi bogatstvom različitosti kultura, vjera, nacija, običaja, pitomošću sela