CETINJE

U „dolini bogova“ otkrijte priču o crnogorskoj prošlosti kroz bogatstvo istorijskih zdanja i muzeja.
Naprijed - lavirintom cesta kojima su se šepurile aristokrate Evrope. Oslušnite život u dvoru kralja Nikole Petrovića, gdje su pinceze kovale djevojačke snove o budućnosti. Pod stoljetnjim lipama, provjerite kako mjesec „siplje zrake magičeske, čuvstva tajna neka budi“ u zaostavštini duhovnog vladara, velikog mislioca i pjesnika Petra II Petrovića Njegoša. U njegovoj Biljardi pogledajte prvi bilijarski sto koji su iz Kotora na plećima donijeli crnogorski mladići. A to je tek početak, svako zdanje krije svoje priče. Čak se, u gradu pod Lovćenom, čuvaju tri velike hrišćanske svetinje: ikona Bogorodice Filermose, ruka svetog Jovana Krstitelja i čestica Časnog krsta. A na ulicama – živi teatar. Stvaraju ga studenti akademija, glumci, likovnjaci, muzičari, novi kreativni trag na tradicionalnoj baštini. Grad sa koprenom začaranosti, zaustavljenosti u vremenu, pomislićete, i taj vas osjećaj neće napuštati ni u okolnim mjestima: Rijeci Crnojevića, Njegušima, pod obroncima Lovćena, na Ivanovim koritima. Svuda romorenje o prošlosti. Svuda toplo domaćinstvo. Nemojte se nećkati kad vas ponude da probate sir i pršutu iz sela Njeguši. Najbolji ukus Crne Gore slio se u dimljenom mesu koje se suši na ukrštanju vazdušnih struja s planina i sa mora

PODGORICA

Podgorica (prijašnji nazivi Titograd i Ribnica) je glavni grad Crne Gore i najveći grad u toj zemlji jugoistočne Evrope sa oko 139.500 stanovnika 2003. godine. Nalazi se u središnjem dijelu doline rijeke Мorače, odnosno u sjevernom dijelu prostrane Zetske ravnice. Prvotni je grad podignut pod Goricom, te otuda i prvotno ime Podgorica (do 1946. godine). Antička preteča današnje Podgorice bio je rimski Birziminium. U srednjem vijeku su ga Slaveni nazvali Ribnica. 1326. mjesto dobija ime Podgorica. Otada su ga držali Nemanjići, Balsići, despot Stefan Lazarević i Đurađ Branković, a od 1478. grad je pod osmanskom vlašću, da bi 1878. odlukama Berlinskog kongresa pripao Crnoj Gori. Od 1916. do 1918. Podgorica je bila pod austrijskom upravom da bi je okupirali Srbi i u njoj održali takozvanu "Veliku narodnu skupštinu", kojom je Crna Gora nasilno prisajedinjena Srbiji. Između dva rata Podgorica je imala oko 15.000 stanovnika, ali je nakon rata brojka svedena na manje od pet, jer je grad stradao kao malo koji u Evropi, bombardiran 72 puta i gotovo sravnjen sa zemljom. S vraćanjem državnosti Crnoj Gori u Titovoj Jugoslaviji i Podgorica (sada nazvana Titograd) je prosperirala. 1946. Titograd postaje glavni grad Crne Gore zamijenivši Cetinje. Na referendumu 1992. vraćeno joj je staro ime. S procesom tranzicije i pripremama za crnogorsku nezavisnost Podgorica se sve više razvija u važan regionalni centar.